ΥΠΑΡΧΕΙ το φιλότιμο του έλληνα, υπάρχει και η….μαγκιά του. Συχνά κακοβαλμένη, ασυγχώρητη. Και, με πεδίο δράσης την καθημερινότητα με τον αυτοθαυμασμό του, δεν το κατάλαβε πως σκάβει τον δικό του και του διπλανού τον λάκκο. Και, βέβαια, δεν είναι θέμα προσωπικής μαγκιάς του τα κοινά. Είναι κάτι σοβαρότερο και οφείλει να πειθαρχήσει. Δεν το κάνει, φορτώνοντας την προσωπική του ζημιά στο κοινωνικό σύνολο.
ΝΑ γίνουμε σαφέστεροι. Η μεγάλη πληγή της δημόσιας ζωής μας είναι η φοροδιαφυγή. Σε όλα τα επίπεδα και με κάθε βαθμίδας φοροφυγάδες και φοροκλέφτες. Απ’ τη μια «πώς θα κλέψουμε το Κράτος» κι απ’ την άλλη «πού είναι το Κράτος;». Δηλώνουμε πενταροδεκάρες για έσοδα, πληρώνουμε μηδέν και περιμένουμε να γεμίσει το ταμείο για δρόμους σχολεία και νοσοκομεία. Απαιτούμε δημόσια έργα από έντιμους μηχανικούς και εργολάβους, παραμένοντας οι ίδιοι πονηροί, ψεύτες και άρπαγες. ΓΙΑ τους μεγάλους (φοροφυγάδες) τι να πεις, αν δεν…μπορείς; Τους κράξαμε χωρίς στοιχεία, μιας και «αν ξέρεις να κρύψεις, κλέψε». Και χάθηκε η φωνή μας, μέχρι να φτάσει στις «Οφ Σορ» από υπόγειες διαδρομές για φορολογικούς παραδείσους όπου κατέθεσαν τον…ιδρώτα τους. Και πάμε στους «μικρούς», τους συνήθεις και καθημερινούς-είναι οι πολλοί. Παρακάμπτουμε την «ιδεολογία» τους περί φοροδιαφυγής και πάμε στην πρακτική (τους). Προσφέρθηκαν οι Γερμανοί να μας «δανείσουν» την τεχνογνωσία τους για σύλληψη της φορολογητέας ύλης και τους απειλήσαμε πως, αν μας έρθουν, «θα φάνε ξύλο». Και το εννοούσε ο μικροφοροκλέφτης με τη…μαγκιά του-σύγχρονος τσαρουχάς του παρελθόντος που θα του άρπαζαν την κατσίκα οι μπολσεβίκοι. ΔΕΝ είναι υπερβολή το «ξύλο» και του «έλληνα ο τράχηλος ζυγόν κ.λπ.». Ξύπνησε μέσα τους το…φιλότιμο (διάβαζε…μαγκιά του κακομαθημένου νεοέλληνα και μαθημένου να μην πληρώνει φόρους). Κι άρπαξε ξύλα, πέτρες και άλλο πολεμικό υλικό. Για τα συνεργεία της Εφορίας που πήγαν για έλεγχο και «μην πατήσει βάρβαρος στα εδάφη μας». Άρχισε πόλεμος με θύματα αστυνομικούς (για προστασία των εφοριακών), με τα ΜΑΤ σε προστατευτικό κλοιό. ΕΤΣΙ (δεν) εισπράττονται οι φόροι στην Ελλάδα. Αυτά κάνει ο «επαγγελματίας» του «ανοίξαμε και σας περιμένουμε». Ο μεταπράτης που δεν παράγει και μόνο πουλάει. Το «αφεντικό» που δεν στέργει να γίνει υπάλληλος σε μια στρεβλή αγορά, που στέγνωσε σε περίοδο κρίσης. «Ανοίγουν μαγαζιά καινούρια»-το’ πε και ο κ. Καμίνης. -Σαν τι μαγαζιά, κ. Δήμαρχε;». -Μπαράκια, εστιατόρια… ΜΕ τόσους μεταπράτες στη σειρά και έμφορτα τα μαγαζιά τους με ομοειδή προϊόντα, με τέτοια αντίληψη πως φόρους πληρώνουν τα κορόιδα, μεν περιμένεις και πολλά απ’ το (δανεικό) χρήμα που θα κατακλύσει(;) την αγορά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου